Op 18 maart 2026 staan we met één lijst en één programma op het stembiljet voor de gemeenteraadsverkiezingen. Sinds dat besluit bespreken de fracties regelmatig wat dit betekent voor de komende maanden. De feiten: GroenLinks en de PvdA hebben ieder 2 raadsleden, 2 commissieleden en zo’n 2 raadsvolgers. PvdA zit in de coalitie, GroenLinks in de oppositie. Bij de vorige raadsperiode was dit precies anders om. 

In de afdelingen heerst een andere dynamiek dan in de raad. In de raad vindt het politieke handwerk plaats, worden meningsverschillen aangescherpt en proberen we steun van anderen te krijgen voor onze ideeën en spelen persoonlijke/professionele verhoudingen een rol. Wat niet helpt is dat GroenLinks en de PvdA de laatste tien jaar nooit samen in de coalitie of oppositie hebben gezeten. Ga d’r maar aan staan…

De verwachting dat -vanaf het moment dat we besloten om één lijst te gaan vormen- de raads-wereld opeens anders is, is een illusie. Nee, de fracties zijn het niet altijd met elkaar eens. Nee, ze stemmen niet altijd hetzelfde. En dat is zichtbaar. In de raad en soms ook op social media. Onze critici kijken hier met interesse naar. Luuk: “Ik vind dat niet zo’n probleem. Iedere partij heeft een breed palet van meningen. Ook GL/PvdA, net zoals binnen het CDA, de VVD en ook de lokalen”.  Hoewel we als linkse fracties het grotendeels in de raad met elkaar eens zijn, staan we ons toe ook apart een mening te hebben. De verschillen tussen de fracties zijn - kort door de bocht - vaak voorspelbaar: Groen Links profileert zich steviger op natuur en milieu en neemt een wat meer activistisch houding aan. De PvdA richt zich meer op kansengelijkheid en doet dit vanuit een meer pragmatische rol. Ulrike: “We vervullen op dit moment de rol die de vorige verkiezingen hebben opgeleverd: oppositie én coalitie. Ik weet dat onze leden kiezen voor samen, dat gaat zeker gebeuren, maar kan nu nog niet altijd: dan zouden we onze huidige verkiezingsbeloften niet altijd nakomen”. De samenwerking op links krijgt steeds meer, vaker en concreter vorm.

Zo spreken beide fracties elkaar tijdens een gezamenlijk fractieoverleg. Hierin reflecteren we op de afgelopen politieke cyclus: wat ging goed, wat kan beter? Waarom hebben jullie toen dat betoogd en wij dit? Maar we kijken ook vooruit: nemen we dezelfde stelling in bij de komende debatonderwerpen? Hoe kunnen we elkaar versterken? Dienen we een motie in? Samen of toch apart? De fracties houden elkaar goed op de hoogte, zeker wanneer de standpunten verschillen. We willen elkaar niet verrassen. De PvdA is schatplichtig aan de coalitie. Luuk: “Met verve. Bij dilemma’s tussen coalitie en GroenLinks weegt de coalitie zwaarder”. Ulrike staat hier anders in: “Het is tijd om de linkse samenwerking meer zwaarte te geven”. 

Hoe de samenwerking verloopt is een vast agendapunt binnen de fracties. Soms schuift het bestuur even aan. Er zijn concrete werkafspraken gemaakt: over de communicatie binnen en buiten de raad. We maken zichtbaar in de raad dat wij het meestal met elkaar eens zijn, houden rekening met elkaar en gebruiken geen scherpe woorden naar elkaar. We voegen onze fractie-werkwijze stap voor stap bij elkaar. 

Maar ook buiten de politieke vergadercyclus krijgt de samenwerking vorm. Ulrike geeft aan te genieten van de gezamenlijke werkbezoeken: “Even los van het politieke vergaderwerk onze rol als volksvertegenwoordiger vervullen: op locatie in gesprek met inwoners, ons laten voeden met hun verhalen”. Nu -tijdens het zomerreces- hebben beide fracties hier meer gezamenlijk tijd voor. 

Luuk: “Het samenwerkingsproces gaat stap voor stap. Dat kan niet anders en dat is de enige weg. Zolang de curve maar omhoog gaat”. En paar maanden voor de verkiezingen zal de samenwerking maximaal zijn, ook qua beeldvorming. Desondanks zullen de verschillen binnen de GL/PvdA-fractie af en toe zichtbaar blijven. Luuk: “Ik vind dat geen ramp. Mooi weer spelen terwijl iedereen, ook de kiezer, weet en ziet dat er af en toe op de flanken verschillend gedacht wordt…dat moet je niet willen. Laten we maar transparant zijn. Dat maakt de politiek en onze partij geloofwaardiger”.

De samenwerkingscurve gaat omhoog. We zullen ons steeds meer gezamenlijk opstellen als een stevig links blok. 
Ulrike: “Ik kan daar zo van genieten!”.